Tuesday, July 11, 2006
Monday, July 10, 2006
16/06/2006'da Yapı Kredi'ye veda ettim. Aşağıdaki mesajı yazdım herkese:
Veda...
Bir çalışan için iş hayatında fazla lüks yoktur.
Çoğunlukla birçok kişi yaptığı işi severek yapmaz.
“N’apalim ekmek parası der” başı önünde devam eder.
En önemli lüks yaptığı işi sevmek ve ona inanmak,
Bir sonraki yöneticisini sevmek ve ona inanmak,
Ve en sonuncusu ise çalıştığı kurumu sevmek ve ona inanmaktır.
Ben bu üç lükse de kısa bir süre öncesine kadar sahiptim.
Üstüne üstlük bir de çok sevdiğim, sosyalleştiğim, iş olsun/olmasın sürekli birşeyler öğrendiğim ve paylaştığım
çalışma arkadaşlarım vardı -ki bir çoğuna gerçekten dostum diyebilirim.
Daha ne ister insan diyerek 8 yıl boyunca acı tatlı birçok deneyimi seve seve edindim.
Yazık ki bu gunlerin artık geçmişte kaldığına inanıyorum.
Bir Bilpa vardı... Bir YKT... Bunlar birer kültürdü.
Herşeyin eskisi gibi olacağına dair zerre kadar ümidim olsaydı şu an bu mesaji yazmıyor olurdum.
Umarım geride kalan arkadaşlarım sahip olduğumuz bu kültürü yaşatmaya gayret edebilirler. Umarım hersey gönlümüzce olur.
Hoşçakalın,
Zeynep Konya
Hoşçakal OPC... Hoşçakal YKT...
Fark sendeydi...